ΧÏυσό ευχάÏιστο σκουλαÏίκι της Ï€Ïώιμης ελληνιστικής αποκαλÏφθηκε στην ΙεÏουσαλήμ
Ένα χÏυσό σκουλαÏίκι, που πιστεÏεται ότι χÏονολογείται Ï€Ïιν από πιο πολλά από 2.200 χÏόνια και αναπαÏιστά το κεφάλι ενός κεÏασφόÏου ζώου, ανακαλÏφθηκε σε ανασκαφή Ï€Îλας στην τοποθεσία των αÏχαίων εβÏαϊκών ναών στην ΙεÏουσαλήμ και ισÏαηλινοί αÏχαιολόγοι κάνουν λόγο για μια όχι συχνά Îνδειξη της ελληνιστικής επιÏÏοής, εφόσον είναι το Ï€Ïώτο του εἶδους που ανακαλÏφθηκε στην ΙεÏουσαλήμ.
Το σκουλαÏίκι Îχει μήκος 4 εκατοστά, είναι στÏογγυλό και η άκÏη του είναι διαμοÏφωμÎνη σε κεφαλή κεÏασφόÏου ζώου, πιθανότητα κÏιαÏιοÏ. ΑνακαλÏφθηκε τον ΟκτώβÏιο 2017 στη διάÏκεια ανασκαφών Îξω από την Παλιά Πόλη της ΙεÏουσαλήμ, στον αÏχαιολογικό χώÏο που λÎγεται «Πόλη του Δαυίδ» και βÏίσκεται σε απόσταση κοντά 200 μÎÏ„Ïων νοτίως του ÎŒÏους του ÎαοÏ, όπου Ï„ÏŽÏα υπάÏχει το Ï„Îμενος αλ-Άκσα. Έχει αποτελÎσει ήδη το θÎμα ενός ÎµÏ€Î¹ÏƒÏ„Î·Î¼Î¿Î½Î¹ÎºÎ¿Ï Î¬ÏθÏου, ωστόσο το εÏÏημα δεν είχε παÏουσιαστεί ακόμη στον ΤÏπο.
Η ΙσÏαηλινή ΥπηÏεσία ΑÏχαιοτήτων ανακοίνωσε πως η σχÎδιο του κοσμήματος συμφωνεί με την μÎθοδος των στολιδιών της σε Ï€Ïώτο στάδιο εξÎλιξής ελληνιστικής χÏονικής στιγμής --3ος ή αÏχÎÏ‚ του 2ου αιώνα Ï€.Χ., μÎσω της κατάκτησης της ΙεÏουσαλήμ από τον ÎœÎγα ΑλÎξανδÏο και της εβÏαϊκής επανάστασης ενάντια των παγανιστών, την οποία αφηγοÏνται τα βιβλία των Μακκαβαίων στη Βίβλο.
«Είναι η Ï€Ïώτη φοÏά όπου κανείς ανακαλÏπτει Îνα χÏυσό ενώτιο από την Ελληνιστική εποχή στην ΙεÏουσαλήμ», λÎει ο Γιουβάλ Γκαντό, Î´Î¹Î´Î¬ÎºÏ„Ï‰Ï Î±Ïχαιολογίας στο πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ ο οποίος συμμετείχε στην ανακάλυψη. «Δεν ξÎÏουμε πολλά Ï€Ïάγματα για την ΙεÏουσαλήμ της ελληνιστικής πεÏιόδου. Η πόλη πιστεÏεται Ï€ÏοπάÏοιθεν Ï€Î¿Î»Ï ÏƒÏ…Î½Ï„Î·Ïητική, δεν άφηνε να μπουν κτεÏίσματα από δαχτυλιδια ανδÏικα μαυÏα τον Îξω κόσμο», συνÎχισε, συνεπώς η ανακάλυψη ενός ÎµÎ»Î»Î·Î½Î¹ÎºÎ¿Ï ÏƒÏ„Ï…Î» σκουλαÏÎ¹ÎºÎ¹Î¿Ï Â«Ï€Ïοκαλεί τεÏάστια Îκπληξη. Ανοίγει μια συνομιλία για ανδÏικα δαχτυλιδια με σφÏαγιδολιθο τη φÏση του Ï€Î»Î·Î¸Ï…ÏƒÎ¼Î¿Ï Ï„Î·Ï‚ ΙεÏουσαλήμ» την εποχή αυτή, επισήμανε.
ΤÎτοια στολίδια μποÏεί να φοÏοÏσαν εÏποÏοι άνδÏες ή γυναίκες της εποχής εκείνης και ο κάτοχος του θα ανδÏικα δαχτυλιδια πεÏιστεÏι ήταν πιθανόν είτε Îνας Έλληνας που κατοικοÏσε στην ΙεÏουσαλήμ είτε κάποιος επιχώÏιος «εξελληνισμÎνος εβÏαίος», δήλωσε ακομη ο Γκαντό.
«Το ανδÏικα δαχτυλιδια φθηνα συνδÎουμε με άλλα αντικείμενα και ενδεχομÎνως να μποÏÎσουμε να καταλάβουμε πιό καλά την ΙεÏουσαλήμ, πώς οι άνθÏωποι συμπεÏιφÎÏονταν εδώ Ï€Ïαγματικά», Ï€Ïόσθεσε ο ισÏαηλινός δόκτωÏ.
Η ισÏαηλινή αÏχαιολογική υπηÏεσία αναφÎÏει σε ανακοίνωσή της πως η ποιότητα του κοσμήματος και το διαπÏαχθÎν ότι ανακαλÏφθηκε πλάι στο ÎŒÏος του ÎαοÏ, όπου υψωνόταν ο εβÏαϊκός ναός της ΙεÏουσαλήμ όπου καταστÏάφηκε το 70 από τους Ρωμαίους, μας επιτÏÎπει να υποθÎσουμε πως ο ιδιοκτήτης του ανήκε στην άÏχουσα τάξη.
Η «Πόλη του Δαυίδ» πηγαίνει στη βάση των οχυÏώσεων της Παλιάς Πόλης στη Σιλουάν, παλαιστινιακή συνοικία της Ανατολικής ΙεÏουσαλήμ, την οποία Îχει Ï€ÏοσαÏτήσει και κατÎχει το ΙσÏαήλ. Γίνονται εκεί εντατικÎÏ‚ και αμφιλεγόμενες ισÏαηλινÎÏ‚ ανασκαφÎÏ‚, λόγω της διÎνεξης Î¼ÎµÏ„Î±Î¾Ï Î™ÏƒÏαηλινών και Παλαιστινίων για την επικυÏιαÏχία επί της Ανατολικής ΙεÏουσαλήμ και της σημασίας του ιστοÏÎ¹ÎºÎ¿Ï Î´Î¹Î±ÎºÏ…Î²ÎµÏματος σ' Îνα Ï„Îτοιο πλαίσιο.
Την «Πόλη του Δαυίδ» διαχειÏίζεται η εθνικιστική οÏγάνωση Elad, φανεÏός σκοπός της οποίας είναι να ενισÏσει την εβÏαϊκή παÏουσία στις αÏαβικÎÏ‚ συνοικίες της Ανατολικής ΙεÏουσαλήμ. ΣÏμφωνα με την ίδια, το αÏχαιολογικό και τουÏιστικό συγκÏότημα εκτίθεται στην αÏχαία πόλη που είχε οικοδομηθεί από τον βασιλιά δαχτυλιδια ανδÏικα ασημι Δαυίδ, Îνας ισχυÏισμός που αμφισβητείται Î¼ÎµÏ„Î±Î¾Ï Ï„Ï‰Î½ αÏχαιολόγων.